wyjade.pl

Kościół w Lusowie wybudowano w 1244 roku. Jak podają najdawniejsze dokumenty był to drewniany kościół. Wydarzeniem historycznym było utworzenie w Lusowie parafii w dniu 15 lipca 1288 roku. Świadczy o tym fakcie dekret erekcyjny.

Pierwotny kościół był pod wezwaniem św. Jakuba Starszego. Z biegiem lat drewniany kościół uległ zniszczeniu i trzeba było wybudować nowy. Tym razem wybudowano kościół z cegły palonej, a nową świątynie konsekrował w 1499 roku niejaki Wojciech z Sochaczewa, biskup enneński, sufragan poznański. Uposażenie tej świątyni znajdujemy w Liber Beneficiorum bpa Lubrańskiego z 1510 roku.

Wygląd zewnętrzny obecnego kościoła jest wynikiem jego rozbudowy z lat 1913-1918. Nawa główna wraz z obecnym prezbiterium nakryta jest dachem dwuspadowym, od strony prezbiterium zamkniętym trzema trójkątnymi połaciami. Od strony południowej (od strony jeziora), na osi elewacji,... wyświetl cały opis

Kościół w Lusowie wybudowano w 1244 roku. Jak podają najdawniejsze dokumenty był to drewniany kościół. Wydarzeniem historycznym było utworzenie w Lusowie parafii w dniu 15 lipca 1288 roku. Świadczy o tym fakcie dekret erekcyjny.

Pierwotny kościół był pod wezwaniem św. Jakuba Starszego. Z biegiem lat drewniany kościół uległ zniszczeniu i trzeba było wybudować nowy. Tym razem wybudowano kościół z cegły palonej, a nową świątynie konsekrował w 1499 roku niejaki Wojciech z Sochaczewa, biskup enneński, sufragan poznański. Uposażenie tej świątyni znajdujemy w Liber Beneficiorum bpa Lubrańskiego z 1510 roku.

Wygląd zewnętrzny obecnego kościoła jest wynikiem jego rozbudowy z lat 1913-1918. Nawa główna wraz z obecnym prezbiterium nakryta jest dachem dwuspadowym, od strony prezbiterium zamkniętym trzema trójkątnymi połaciami. Od strony południowej (od strony jeziora), na osi elewacji, umieszczona jest wnęka zakryta od góry łukiem ostrym. Środkową jej część zajmują trzy otwory okienne, zamknięte ostrołukowo. W górnej części umieszczone są owalne wnęki, które nawiązują do motywu maswerku – zwieńczenia gotyckich okien. Zestawione obok siebie wnęki, zamknięte ostrołukowo, umieszczone są także w dolnej części tej elewacji. W górnej części znajdują się dwie wnęki, zestawione obok siebie i zwieńczone dwulistnym łukiem ostrym. Elewację południową wieńczy schodkowy szczyt.

Komentarze