wyjade.pl

Warowny zamek wzniesiony prawdopodobnie przez króla Kazimierza Wielkiego jeszcze przed rokiem 1362. Zabezpieczał on drogę prowadzącą z Wielkopolski w kierunku Łęczycy przez dolinę Warty. Znajduje się na sztucznym wzniesieniu w zakolu Warty. Najstarszym elementem zamku była północna wieża-donżon, którą otaczały fortyfikacje drewniane. Około 1382 roku wzniesiono zamek na planie wydłużonego prostokąta z potężnymi ceglanymi murami na fundamencie z kamieni polnych, w obręb których włączono wspomnianą wieżę-donżon. W południowo-wschodnim narożniku znajduje się niewysoka wieża-bergfried. Do dziś zachował się fragment muru wzmocnionego szkarpami, broniącego dostępu do zamku od strony południowej o wysokości około 5 m. Razem z zamkiem w czasach Kazimierza Wielkiego zostały wybudowane również: ratusz i kościół farny Podwyższenia Świętego Krzyża, czyli pierwsze budowle murowane w Kole. Od połowy XVI wieku zamek zaczął podupadać. W 1655... wyświetl cały opis

Warowny zamek wzniesiony prawdopodobnie przez króla Kazimierza Wielkiego jeszcze przed rokiem 1362. Zabezpieczał on drogę prowadzącą z Wielkopolski w kierunku Łęczycy przez dolinę Warty. Znajduje się na sztucznym wzniesieniu w zakolu Warty. Najstarszym elementem zamku była północna wieża-donżon, którą otaczały fortyfikacje drewniane. Około 1382 roku wzniesiono zamek na planie wydłużonego prostokąta z potężnymi ceglanymi murami na fundamencie z kamieni polnych, w obręb których włączono wspomnianą wieżę-donżon. W południowo-wschodnim narożniku znajduje się niewysoka wieża-bergfried. Do dziś zachował się fragment muru wzmocnionego szkarpami, broniącego dostępu do zamku od strony południowej o wysokości około 5 m. Razem z zamkiem w czasach Kazimierza Wielkiego zostały wybudowane również: ratusz i kościół farny Podwyższenia Świętego Krzyża, czyli pierwsze budowle murowane w Kole. Od połowy XVI wieku zamek zaczął podupadać. W 1655 roku zajęli go Szwedzi. W XVIII wieku August III nadał zamek bernardynom kolskim, którzy rozpoczęli rozbiórkę w celu uzyskania materiału budowlanego dla odbudowy zniszczonego klasztoru, jednak silna zaprawa łącząca kruchą cegłę uniemożliwiła całkowitą rozbiórkę murów budowli. Zamek bywał odwiedzany przez królów polskich, odbywały się w nim również zjazdy szlachty wielkopolskiej od 1433 roku. Częste wylewy Warty sprawiły, że z dawnego zamczyska pozostały zaledwie niewielkie fragmenty murów, które po II wojnie światowej zabezpieczono. Od połowy XVI stulecia stracił znaczenie i zaczął popadać w ruinę. Dziś już możemy oglądać tylko fragmenty zewnętrznych murów, fundamenty wieży bramnej i dolną część drugiej wieży. Do rejestru zabytków ruiny zostały wpisane 17 stycznia 1953 roku. Ruiny zamku położone są około 3 km od centrum miasta.

Komentarze